RAJAH PANGBUKA

(Dangdanggula)
Sagala puji kagungan Gusti
Nu ngaraksa ngariksa saniskara
Nyaah tur asihna temen
Murba balitung tangtung
Mung ka Gusti abdi nya ngabdi
Miwah neda tulungna
Tuduhkeun kulanun
Jalan lempeng kenging ni’mat
Sanes jalan anu sasab sasar diri
Tur danget kabenduan

ANTARA KASUSAH JEUNG KASENANG

Ulah ngarasula lamun pareng keur meunang kasusah eta teh kanyaah kaasihna nu maha asih maha nyaah supaya urang daek leah (leuwih leah) ngado’a menta ngan ukur ka nu salila ieu enya enya marengan ngauban bawa jeung mamawa maneh - sing kapanggih yen enya euweuh deui nu bisa jeung daek nulung iwalti nu ngauban dumasar pamenta/ kahayang/ do’a sorangan, ngeunah geura geus kitu mah. Keur senang mah sok kapopohokeun hese husu sab batur batur dulur dulur anyar pinanggih dikadunyaan nu pada deukeut pada hayang diaku bari geus umumna ari jalma mah sok katungkulkeun ku kasenang.

Dulur dulur batur batur nu deukeut sab maneh senang moal datang lamun maneh keur susah. Kitu oge sabalikna engke manggihan nu jadi dulur jadi batur waktu maneh keur susah sok tara jadi terus deukeut lamun maneh geus senang da hirup mah papasangan owah owah ing SIR. Matak engke kudu bisa nyusah nyusah maneh bari senang kasebut basajan tara nyirikeun maneh senang teuing; kudu bisa nyenang nyenang maneh najan keur susah tong betus kaciri susah ucah aceh ka batur kasebut jelema sabar wekel kuat nahan nu karandapan ameh angger boga batur diduanana. Moal dipupuas ku nu deukeutna lamun urang senang moal dialah alah ku nu deukeutna lamun urang pareng susah.